Stubborn Heart ขยี้รักกั๊กหัวใจยัยดื้อด้าน
เขาซึ่งเถื่อน ดุ รั้น และเอาแต่ได้! ต้องการปราบพยศ เธอ ผู้ซึ่งอ่อนต่อโลก ไร้เหตุผล และเอาแต่ใจ! ... "ดื้อด้านนัก! อยากโดนฉันขยี้นักใช่มั้ย ยัยตัวแสบ!!! "
ผู้เข้าชมรวม
26,077
ผู้เข้าชมเดือนนี้
25
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Stubborn Heart
ขยี้รักกั๊กหัวใจยัยดื้อด้าน
ใช่! ผมแอบรักเพื่อนสนิทตัวเอง อะๆๆ แต่อย่าคิดว่าผมจะใจดีปล่อยเธอไปกับคนอื่นหรอกนะ ในเมื่อมันเพอร์เฟคนัก...ผมก็จะเลวทรามต่ำช้าให้เธอดู เปรียบเทียบเอาแล้วกันว่าอยู่กับใครมันจะแซ่บกว่ากัน! ‘คิดใหม่ได้นะสาวน้อย ผู้หญิงไร้เดียงสาอย่างเธอต้องเจอซาตานอย่างฉัน!! ’
“... ฉันขโมยจูบแรกของเธอ และถ้าเราคบกันไปนานกว่านี้นะซินเด” เขาเว้นพลางใช้ดวงตาสีอำพันจับจ้องลึกเข้ามาเป็นการเตือนสัญญาณอันตราย “อย่างอื่นที่เป็น ‘ครั้งแรก’ ของเธอ ฉันก็จะเก็บเกี่ยวมันไว้กับตัวเช่นกัน ฮึ!”
The Cause is all
“เลิกดื้อด้าน! แล้วมากับฉันซะ” วิกซ์ฉุดข้อมือฉันพลางออกแรงลากไม่ยั้ง จนฉันแทบหน้าขม่ำลงกับพื้น
“ไม่! ไม่เห็นเหรอฉันมากับพี่พาร์น่ะ” เขามันเสียมารยาทที่สุด
“แล้วไง”
“แล้วไงเหรอ ? ฉันมาเดตกับพี่พาร์นะ เรื่องอะไรนายถึงมาทำลายชีวิตคู่ของเราล่ะ” ฉันสะบัดมือออกพลางมองหน้าเขาอย่างเดือดดาลถึงขีดสุด
“ฮึ ก็แค่เดต ต่อให้เธอไปนอนกับมันสองต่อสอง ฉันก็จะตามระรานไม่สิ้นสุด! จำเอาไว้”
“วิกซ์!! ”
“ไม่รู้ตัวหรือไง ว่าเธอรักฉันจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว ยังจะกล้าพูดว่าตัวเองเป็นแฟนไอ้สารเลวนั่นอีก” เขาย้ำเรื่องนี้อีกครั้งอย่างชัดเจน และไม่มีท่าทางสำนึกผิดใดๆ ทั้งสิ้น .. ทั้งๆ ที่ฉันจำได้ว่าไม่เคยบอกรักเขาเลยสักครั้งเดียว
“อย่าว่าพี่พาร์อย่างนั้น แล้วฉันไม่ได้รักนาย! ”
“งั้นตอบมาสิ ว่าเธอหึงฉันกับคาเกะทำไม” วะ ว่าไงนะ! ฉันเนี่ยเหรอหึง ???
“มะ ไม่ใช่ นั่นมัน...คือฉัน” ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่กล้าเถียงเต็มปากว่ามันไม่ใช่อย่างที่เขากล่าวหา อะไรบางอย่างมันค้านอยู่ลึกๆ ว่าฉันไม่ควรพูดออกไป
“ว่าไงล่ะ” วิกซ์ยังคงกดดันโดยการต้อนฉันให้ชิดกับกำแพงด้านหลัง “บอกมาสิซินด์ ว่าเธอไม่ได้รักฉัน พูดสิว่าอยากให้ฉันไปนอนกับคาเกะ ‘อีกครั้ง’ ”
วืบ
หัวใจฉันตกไปอยู่ตาตุ่มทันทีที่เขาบอกว่าจะไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย! ทำไมถึงรู้สึกปั่นป่วนท้องแปลกๆ บางทีมันอยากจะร้องไห้ออกมาให้ได้
“ฉัน...ระ เรื่องของนายสิ” ฉันอยากจะตะโกนออกไป แต่ทำไมเสียงที่ได้ยินมันกลับกลายเป็นกระซิบจนเบาหวิวก็ไม่รู้
“ดังกว่านี้อีกซินด์ อยากไล่ฉันไม่ใช่เหรอ” วิกซ์ใช้ร่างกายสูงใหญ่ของตัวเองดันฉันให้ติดกับกำแพงมากขึ้น จนแทบจะสิงเข้าไปได้อยู่แล้ว
ลมหายใจร้อนๆ รินรดอยู่ข้างแก้มฉันไม่ห่าง เขาโน้มหน้าลงมาสบตาฉันอย่างท้าทาย ไม่รู้ทำไม...ทุกครั้งที่สบกับนัยน์ตาสีอำพัน เสมือนฉันถูกสูบลมหายใจและเรี่ยวแรงไปเกือบครึ่ง!
“วิกซ์...”
“หมดเวลา”
“อื้อ! ”
คนตัวสูงกดริมฝีปากหนาได้รูปบดขยี้กับกลีบปากของฉันราวกับต้องการสั่งสอน ฝ่ามือร้อนกระชับกรอบหน้าของฉันไว้แน่น เพื่อบังคับให้รับจูบที่ดุดันและร้อนแรงยิ่งกว่าไฟบรรลัยกัลป์
“เธอนี่...ดื้อได้ใจจริง” วิกซ์ถอนริมฝีปากช้าๆ เหมือนไม่ต้องการละออกไปไหนแม้แต่นาทีเดียว ก่อนจะดุฉันด้วยน้ำเสียงทุ้มแหบพร่าจนแทบไม่ได้ยินเสียง
“เลิกยุ่งกับฉัน” ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ พลางเถียงเขาไม่หยุด
“อยากโดนขยี้อีกก็ลองพยศดู คราวนี้จะไม่ใช่แค่ปากแต่จะ...” สายตาคมกริบกวาดไปยังแก้ม ริมฝีปาก ต่ำลงไปยังหน้าอก เอว สะโพกและ...
เพียงแค่สายตาก็ทำเอาฉันตัวสั่นจนไม่กล้าแม้แต่จะร้องห้าม .. เขามันบ้าไปแล้ว!
ผลงานอื่นๆ ของ 34 bluesky ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ 34 bluesky
ความคิดเห็น